Blog Hendrik-Jan van Arenthals: Ambitie

“Goedemorgen, wilt u een rondleiding?” Op de vierde verdieping staan ze ons bij de lift op te wachten. Drie studenten kijken mij verwachtingsvol aan. Mijn vriendin en ik zijn tijdens ons rondje Open Dag in het cluster Economie aangeland. Op alle locaties hebben we enthousiasme, trots en ambitie ontmoet; maar nergens zoals hier…

De vragensteller is een kortgeknipte knul van een jaar of zestien. Ik geef aan dat ik geen rondleiding hoef. Ik weet de weg. “Oh, u bent bekend hier? Nou, als u nu nog steeds student bent, gaat het niet goed met u.” Nu leer ik sinds mijn aantreden op Scalda nog iedere dag bij, maar student, nee, dat ben ik niet. “Ah…, bent u een docent, dan?” Met mensen de les lezen ben ik erg terughoudend. Veel lessen krijg ik namelijk als een boemerang terug. “Nee, ik ben ook geen leraar. Ik probeer hier wat leiding te geven.” De student knikt begrijpend. “U bent de directeur!”

Er valt niet meer aan te ontkomen. Na alle commotie de afgelopen jaren zijn er hier en daar collega’s die bij feestjes en andere gelegenheden angstvallig verzwijgen dat ze bestuurder zijn. Ik moet echter uit de anonimiteit tevoorschijn kruipen. “Nee, ik ben bestuurder. Dat betekent, dat ik leiding geef aan de directeuren.” Zo, dat is eruit. De jongen kijkt mij zelfverzekerd aan, met een lach op zijn gezicht. “U bent dus de échte directeur?” Hij steekt zijn hand naar mij uit. “Aangenaam, ik ben de toekomstige directeur.” Het zit wel goed met die ambitie bij Scalda.